“Kimileri zamanı hesaba katmadan yaşar; ağır ağır, aheste aheste, keyifle geçirir vaktini. Zamanla yarışan da çoktur; kalabalıklarda koşuşturan, sürekli bir yerlere yetişmeye çalışan ve asla yirmi dört saat ile yetinemeyenlerdir onlar. Yapmaları gereken bir şeyi erteleyince, zaman kazandıklarını düşünenler de vardır. İstemedikleri bir işle uğraşırken, zaman kaybettiklerine inananlar da. Bazılarının ilişkisiyse daha farklıdır zamanla. Onun sırrını çözmeye ve onu özümsemeye adamışlardır kendilerini. Tıpkı usta gibi.”(Tanıtım Bülteninden)