“Canlılığını günümüze dek korumuş ve zamanla adını İngilizkraliçelerinden Fransız polis memurlarına, felsefe taşındanPhiladelphia’da on beş yaşındaki katillerden oluşan bir çeteyekadar farklı şeylere vermiş mitolojik bir kişilikle ilgili garip birmerak söz konusudur” diyor Dora ve Erwin Panofsky ve butükenmeyen merakın kaynağındaki kişiliğin hikâyesini sanattarihindeki temsillerinin izlerinden giderek analiz ediyorlar.Pandora’nın gerçekten bir kutusu var mıydı? Kapağın açılmasıiyiliklerin mi yoksa kötülüklerin mi dışarı çıkmasına sebepoldu? Havva ile Pandora arasındaki bağlantı neydi?Rotterdamlı Erasmus’un bütün bu hikâyedeki yanlışanlaşılmaya nasıl bir katkısı oldu? Zaman içinde Pandora’nınalgılanışı ve anlatıları nasıl değişti? Goethe eserlerindePandora’yı nasıl ele aldı? Dora ve Erwin Panofsky, bu kitapta,Rönesans sanatçılarının gravürlerinden Paul Klee’ninresimlerine çok sayıda tasviri geniş bir çerçevededeğerlendirerek ilginç sonuçlara ulaşıyorlar.“Hiçbir mit Pandora mitinden daha tanıdık ve muhtemelen odenli tamamıyla yanlış anlaşılmış değildir. Pandora ilk kadın vegüzel yaramazdır; yasaklı bir kutuyu açar ve insan tenininvarisi olduğu ne kadar kötülük varsa işte o kutudan çıkar;yalnızca umut kalır. Pandora’nın kutusu herkesçe bilinir ve budurum, Pandora’nın aslında bir kutusunun olmadığıdüşünüldüğünde daha da dikkate değer bir hal alır.” (J. E.Harrison)