"Yas, kaybettiğimiz sevdiklerimize içimizde bir yer açmaktır; onları içimize sığdırmak için kendimizi büyütmektir."Herkes yitirir sevdiklerini. Bazen depremde, savaşta, salgın hastalıklarda; bazen bir hastane odasında, sıralı ya da sırasız ölümlerde. Yitirdiklerimizle birlikte yaşamaktır hayat.Kimi zaman da yitirilen bir yurt olur; kimi zaman bütün düşlerin saklandığı bir ev; ocağı tüttüren bir iş; aşina olanın verdiği güven ve sıcaklık...Yitirdiklerine dönüp bakmak ister insan, yitip gidenin ardında bıraktığı boşluğa atılacak bir son bakış, söylenecek bir son söz vardır hep. Yas, şair Orpheus gibi Yeraltı`na inip sevdiklerimizi geri getirme çabası ve bu çabanın beyhudeliğini anlama sürecidir belki de... Uzun bir yoldur; hayat boyu dönüp dönüp geriye bakılan, yitirdiklerimizi yanımıza alıp yürüdüğümüz, adına hayat denilen uzun bir yol.Prof. Dr. Şengül Hablemitoğlu`nun kişisel deneyimlerinden, yas terapilerinden ve evrensel örneklerden süzerek oluşturduğu bu yaşama rehberini, içinden geçtiğimiz zor zamanlarda başucunuzdan eksik etmeyeceksiniz.