"Bu benim ülkem... Bu topraklarda doğdum, bu topraklarda büyüdüm ben. Burada âşık oldum ilkkez. İlk gözyaşlarımı burada döktüm. En sevdiklerimi burada kaybettim. En büyük pişmanlıklarımıda burada yaşadım. Oysa şimdi; köklerini kaybetmiş bir haymatlos gibiyim. Ne buraya ne debaşka bir yere ait hissediyorum kendimi. Arada kalanlardan biriyim ben de. Ve tüm arada kalanlargibi, ben de bir yabancıyım. Burada olmamalıydım... Bu yolculuğa hiç çıkmamalıydım."***"Oysa ne kadar çok sevmiştim seni. Aptalca fikirlerine ve tüm arada kalmışlığına rağmen sevmiştimhem de. Daha ilk tanıştığımız anda, `işte` demiştim, benim sevebileceğim biri. Zaman içindetutkuya dönüştü bu sevgim. Hep seninle düşünmeye başladım küçük dünyamı... Hani sen de çoksevmiştin beni? `Sen yoksan bu dünya da yok benim için.` diyordun? En güzel aşk sözcüklerinikulağıma fısıldamış, aşkını Knidos`un asil halkına bile ilan etmiştin. Hatırlıyor musun, `Nedenolmazmış, haydi açıkla.` diye bana bağırdığın o günü? Ya sen sevgilim... Şimdi sen nasılaçıklayacaksın şu halimizi?"