Refik Halid Karay1888 yılında Beylerbeyi`nde Serveznedar Mehmed Halid`in oğlu olarak doğan Refik Halid`in anne tarafı KırımGiraylarına dayanmaktadır; baba tarafı ise 18 yüzyıl sonlarında bir kolu Mudurnu`dan İstanbul`a göçenKarakayış ailesindendir. "Galatasaray Sultanisi" ve "Mekteb-i Hukuk"ta okuyan yazar, Meşrutiyet sıralarındagazeteciliğe başlamıştır. Kısa sürede hiciv yazılarıyla üne kavuşmuş, "Fecri Âti" edebiyat topluluğununkurucularından olmuştur. "Kirpi" adıyla yazdığı taşlamaları ve siyasal yazıları sonucu İttihat Terakkihükümetince Anadolu`nun çeşitli illerinde beş yıl sürgüne gönderilmiş, ancak I. Dünya Savaşı`nın son yılıİstanbul`a dönebilmiştir. Dönüşünde Robert Kolej`de öğretmenlik, Sabah gazetesi başyazarlığı, iki kez Posta-Telgraf Genel Müdürlüğü yapan Refik Halid, bu süreçte "Aydede" mizah dergisini çıkarmıştır. Siyasal yazılarıve görüşleri nedeniyle memleketten ayrılmak zorunda kalan yazar, Halep`e yerleşerek yayımladığı "Vahdet"gazetesindeki yazıları ve çalışmalarıyla Hatay`ın Türkiye`ye bağlanmasına katkıda bulunmuştur. 1938`deyurda dönen Refik Halid, dergi ve gazetelerde günlük yazılar yazmış ve 20 kadar roman kaleme almıştır.Meşrutiyet`ten Cumhuriyet`e uzanan zaman dilimini, güçlü gözlem yeteneği ve dilinin zenginliğiyle farklıtürlerdeki eserlerine taşıyan Refik Halid, Memleket Hikâyeleri`nde Anadolu gerçeğini; Gurbet Hikâyeleri veSürgün gibi eserlerinde, derin memleket hasretini edebiyatla buluşturmuştur. Yazarın, Ago Paşa`nın Hatıratı,Kirpinin Dedikleri gibi mizah eserlerinde; Bir Avuç Saçma, Makyajlı Kadın gibi kroniklerinde; Minelbabİlelmihrab ve Bir Ömür Boyunca adlı hatıratlarında, çok yönlü ve renkli anlatımı, sosyal-siyasal ortamınresimlendirilmesini sağlar. Anahtar, Nilgün, İki Cisimli Kadın, 2000 Yılın Sevgilisi, Bugünün Saraylısı gibiromanlarında ise sürükleyici kurgular içinde tasvir yeteneğiyle yaratıcılığını birleştirerek, genel olarak bireysel