`Sünni Türklük`ün yanında, `Alevi Türklük` ve `Sünni Kürtlük` de artık toplumsal ve siyasal düzeyde tartışmasız kabul edilen etno-dinsel kimlikler iken, `Alevi Kürtlük` gerek bu çoğunluk kimlikler tarafından gerekse resmî düzeyde çoğu zaman reddedilmekte, birinin kabulü diğerinin reddi şeklinde bir kodlamaya tabi tutulmaktadır. Sünni Türk ve Alevi Türk tarafı `Alevinin Kürdü mü olur?`, Sünni Kürt tarafı ise `Kürdün Alevisi mi olur?` söylemi ile bunu hayata geçirmektedir.(...) Bu durum, Alevi Kürtler içerisinde de yansımasını bulmakta ve Türk cephesinin bakış açısına yakın bir şekilde `Alevilikte yetmiş iki millete bir bakılır`, `Alevinin Kürdü mü olur?`, `Ben Aleviyim, Kürt değilim` şeklindeki söylemlerle kendisini göstermektedir." Etno-dinsel gerçekliğin ötesinde, bir siyasi varlık olarak Alevi Kürt kimliğinin inşasını inceleyen bir kitap: Selçuklu, Osmanlı ve zamanımıza uzanan süreçte hem etno-dinsel ve etno-politik gelişimin tarihine bakıyor, hem bu tarihin nasıl yeniden keşfedildiğini sorguluyor. 1980`lerdeki yenidenuyanışa, Sivas ve Gazi Mahallesi katliamlarının ve Kürt hareketinin etkisine özel bir ağırlık vererek... Sabır Güler Sevli, zihin açıcı bir dörtlü mukayese ekseni de kuruyor kitabında: Alevi Kürtleri Heryerdekiler`le (Müslümanlar), Uzaktakiler`le (Ezidiler), Güneydekiler`le (İran ve Irak`taki "Ehl-i Haklar"), Buradakiler`le (Zaza Alevilerin ayrıksılığı) ilişkileri içinde ele alıyor. "Tabunun tabusu" diyebileceğimiz bir konuda, açık zihinli ve doyurucu bir çalışma.