"Diyarbakır`ın Karaağaç Köyü Kuran Kursu`nda can veren altı çocuk;tarikat şeyhleri tarafından kutsanmış `imansız` bir piyasanın ve bu kuralsızpiyasada bozdurulmuş kör bir inancın kurbanlarıydı. Karaağaçlı çocukları;anayasasında yazıldığı üzere demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devletiolması beklenen Türkiye Cumhuriyeti`nin diğer kimsesizleri izledi: KonyaTaşkent`te doğalgaz patlamasında yiten on sekiz ve Adana Aladağ`da közedönmüş on iki kız çocuğu, Karaman`da tecavüze uğrayan on erkek çocuk,Kütahya`da bir kolunu kıyma makinesinde bırakan on iki yaşındaki Nurettinve Adıyaman`da bir ortaokul pansiyonunda ırzına geçilen erkek çocuklar..."12 Eylül`den itibaren uygulanmaya başlanıp AKP iktidarlarında tamamlananneo-liberal ekonomik politikalar sonucu Türkiye`de yoksulluk ve yoksunluk,tarikat ve cemaatlerin istismar alanına dönüştü.İsmail Saymaz, tarikat ve cemaatlere terk edilen eğitim alanındakiihmalleri, kamu görevlilerinin dinî gruplara yol vermesini ve nihayet yoksulaile çocuklarının dramını gözler önüne seriyor.Kimsesizler Cumhuriyeti, tarikatların "endişelerini" gidermek için kaçakeğitim kurumu açmanın ve bu kuruluşlarda çalışmanın suç olmaktançıkarılmasının sonuçlarına ışık tutuyor. Ölen, sakat kalan, cinsel saldırılarlahayatları kararan bu çocukları kader kurbanı ilan eden zihniyetin somut suçortaklığını gösteriyor.