"Belki diğer düşünce alanlarına nazaran, Türkiye`de siyasaldüşüncenin sınırlı doğasını açıklayan en önemli etken de yine devletmerkezli ve katı bir milliyetçilikle malul bu siyasal alanın ve onunmuktedir aktörlerinin, Türkiye`yi sürekli ve topyekûn bir kriz toplumuolarak kurmayı başarmasında yatıyor. Topyekûn kriz hali, devletinkendisinin basitçe bir kurum olmanın çok ötesine geçerek siyasetinta kendisi haline gelmesini sağlıyor ve her siyasal faaliyetin devletleilişkisi üzerinden anlaşılmasını siyasetin tüm icracılarına dayatıyor."Muhalif çevrelerde mevcut siyasal durumu aktarmanın vebetimlemenin, anlamaya ve kavramaya galebe çaldığı maalesefgörmezden gelinemeyecek bir gerçek olarak karşımızda duruyor."Kral çıplak!" demenin de bir anlamı var elbette fakat "felaket" olarakaddedilen dipsiz kuyuya tepetaklak yuvarlanmaya mahal vermeyen,gerçeklikle ilişkisini koparmamış ve yakıcı/yıkıcı siyasal gelişmelereduyarsızlaşmamış alternatif kavrayışlara olan ihtiyaç kendini dayatıyor.Yeni Türkiye`nin Ruhu, tam da bu ihtiyacı tespit eden, "hınç, tahakküm,muhtaçlaştırma" stratejilerinin nasıl işlediğini titizlikle ele alan, YeniTürkiye`de "yeni" olanı kavramaya aday, kıymetli ve eşsiz bir inceleme.Okuru, ümidi diri tutabilmenin imkânlarına doğru aklıselim biryolculuğa davet ediyor...