AKP muhafazakâr demokrat bir siyasal proje ile girdiği arenada bir dönemigeride bıraktı. Bu süre içerisinde yapılan üç genel seçimden -her defasındaoyunu artırarak- galip çıktı. İktidarına karşı yöneltilen anti-demokratikmüdahale girişimlerinden kurtulmuş ve hatta bunları yargılayabilirpozisyona geçmiş olması, AKP yönetici kadrolarının özgüvenini depekiştirdi. İktidar dönemi boyunca bırakın kendisine yönelmiş muhalefetingüçlenmesini, kendi siyasal geleneğinin sınırlarının dışındaki sağ siyasetive dolayısıyla merkez sağı kendisinden ibaret kıldı AKP. Partinin, siyasetinasıl algıladığını, nasıl uyguladığını ve gerçekte ne derece başarılıolduğunu değerlendirebilmek için, Türkiye`deki siyaset geleneğini de analizçerçevesine dahil etmek gerekiyor.Yüksel Taşkın, AKP Devri`nde bir araya getirilen yazılarında Türkiye`dekisağ ve İslâmcı gelenek içinde bu siyasal partinin özgünlüğü meselesinitartışırken, bir yandan da İslâmcılık düşüncesinin geçirdiği dönüşümeodaklanıyor. Milli Görüş çizgisinden neo-liberal bir sağ muhafazakârpartiye giden yolculuğun geçtiği aşamaları, partinin kendi gelenek vetarihiyle, "küresel durum"a verdiği yanıtlar arasındaki gerilimler üzerindenanlamaya çalışıyor.Kitabın son bölümünü oluşturan ve Ortadoğu genel bağlamı içinde ArapBaharı dönemine odaklanan yazılar ise AKP devrine denk düşen, Arapcoğrafyasını ve İslâmcı siyasal hareketleri de etkileyen mücadeleleri Tunus,Mısır ve İran üzerinden inceliyor. Bu bölümde ayaklanmaların nedenlerive muhtemel sonuçlarına odaklanmakla yetinilmiyor. Ortadoğu`nunyeniden şekillenme sürecinde, İslâmcı hareketlerin toplumsal hayattakarşılaştıkları meselelerle baş edebilme yetenek ve stratejileri de mercekaltına alınıyor. Elbette bu dinamikleri ortaya çıkaran sosyal doku veözellikler ihmal edilmeden..