Perniola`ya göre zamanımızda sanat, özerkliğini yitirerek piyasayave kitle iletişimine kaynar. Gizemli atmosferinden, aurasından veeleştiriden yalıtılır. Peki geriye ne kalır? Sanatın gölgesi kalır. İştePerniola bu gölgede günümüz estetiğini ve geleceğin sanatını keşfeçıkar. Modernliği ve çağdaşlığı tartışır. Walter Benjamin`den, GillesDeleuze ve Giorgio Agamben`e birçok filozofu; Andy Warhol`dan,Joseph Kosuth ve Guy Debord`a sanatçıları; Derek Jarman`dan WimWenders`e sinemacıları tarayarak, çağdaş bir sanat felsefesinin veyafelsefi bir sanat ve sinemanın olanaklarını arar.Mario Perniola zamanımız estetiğinin en etkili teorisyenlerinden biriolarak önemli bir yol açmıştır. Bir eserin gölgesinin o eserden dahaönde olduğuna ilişkin tezi çığır açıcıdır.Hugh J. SilvermanBugün ?seyirci kitlesi" dendiğinde, Bourdieu`nün toplumsal seçkinlikkategorisi kapsamına aldığı, uzmanların ve geleneksel müzeziyaretçilerinin oluşturduğu dar elit topluluğu kastedilmez. Sanat dininitakip eden saygılı mutlu azınlığın yerini, bir kâfirler kitlesi almıştır? çağdaş sanatın tahrikleri karşısında umursamazlık ya da açık rettutumu içinde olan bir kitledir bu. Çağdaş sanat ile toplumun çokbüyük bir bölümü arasında, çarpıcı bir kültürel kopukluk oluşmuştur.Bu yüzden, çağdaş sanat ile seyirci topluluğu arasındaki ilişki, artıktakdir ve hayranlık isteği üzerine değil, tahrik ve skandal üzerinekuruludur. Dolayısıyla sanatsal değer, enformasyon ve iletişimpiyasasına dayanma eğilimi gösterir.Mario PerniolaKapak: Man Ray, Torso, 1923