?İstanbullu olmak bir kere Yunanlılar arasında ve Rumlar arasında birayrıcalık olarak kabul edilir. Çünkü Şehr-i Âli bu, çok eski gelenekleriolan bir cemaatten geliyorsunuz. Bu cemaatin ne de olsa hem yakıntarihte hem eski ortaçağlarda yaratmış olduğu bütün o eserlerlekendinizi bir şekilde bağlı hissediyorsunuz, çünkü o kiliselerdengeçmiş oluyorsunuz, o mekânlardan geçmiş oluyorsunuz, yaşamışoluyorsunuz, anılarınız var. (...) İstanbul güzel bir yer. İstanbul, tarihinfelsefenin şunun bunun ötesinde kendisi güzel bir şehir. Bugün de (...)birçok şey değişmiş olmasına rağmen güzel olmaya devam eden bircazibe merkezi. Dolayısıyla bu, gururlanılacak bir şey..."Göçtükleri veya ziyarete gittikleri Yunanistan`da rahat edemiyor,Yunanlar tarafından yadırganıyorlar. Burada, İstanbul`da da Rumcakonuştuklarında büyükleri tarafından ?Susun, susun, duyacaklar"diye uyarılıyor, göze batmamaya çalışıyorlar. Kuşaklardır yaşadıklarışehirde ?yabancı" diye yadırganmanın hazinliği... ?Ne oralı ne buralı"olmanın hüznü...Elinizdeki kitap, öncelikle ve esasen İstanbullu olan Rumların algı veduygu dünyasına bir pencere açıyor. İstanbul`un, İstanbullu olmanınRum-Ortodoks kimliğinin inşasındaki yerini, bu kimliğin mekânda,mitlerde, ritüellerde ve bellekteki yeniden üretimini anlatıyor,anlattırıyor. Tabii, başta 6/7 Eylül vahşeti, sürgünlerle, milliyetçiliğintacizleriyle, bu kimliğin aşınmasının da hikâyesi bu. İstanbul`un veİstanbullu kimliğinin değişiminin de izlerini sürebileceğimiz bir hikâye.Nurdan Türker, kimliğin ve hikâyenin nostalji kapanına kısılmasına darazı olmadan, canlı ve analitik bir bakışın örneğini veriyor.