En nihayetinde sanat hayatla, hayat da sanatla anlamlandırılır. Hembirbirlerinin varlığını belirler hem birbirlerini tehdit ederler. Sanatve hayat, kimi zaman özdeş, kimi zaman karşıt sayılırlar. Baştan berisanatçılar ve filozoflar bu diyalektiği aşabileceklerini, bu ikiliğe sonverebileceklerini hayal etmişlerdir. Ama nafile...Bu kitap bir sanat-hayat aforizmaları seçkisi. Bir başı veya sonuyok. Her açtığınızda keyfinizce karıştırabilir, istediğiniz yerini seçipokuyabilirsiniz. Sanat-hayat muammasının kendinize özgü gizlerinedalabilirsiniz.Sanat ve hayat birdir (Tzara). Hayat, sanatın ta kendisidir (Maleviç).Sanat hayatın kendisidir, ama hayata karşıt bir hayatın (Derrida). Birtek hayat vardır, o da sanattır (Nietzsche). Sanat hayatın yaratılmasıdır(Puni). Sanat hayatın ikamesidir (Pessoa). En yüce sanat, hayatınsanatıdır (Tolstoy).Hayat sanatın ötekisidir (Loos). Sanat, hayat olmayan, hayatı birşekilde yıkan, hayata karşı çıkan bir şey üretir (Simmel). Sanat hayatıaçıklayamaz (Bachelard). Sanat hayat karşıtlığı çözümsüzdür (OctavioPaz). Bu karşıtlığı devrimci eylem yıkacaktır (Debord). Sanat hayatakarşı bir öfkedir (Bataille).Hayatın çektirdiği azabın yegâne tedavisi sanattır (Schopenhauer). Sefilve alçaltıcı olan hayatın tek sırrı sanattır (Oscar Wilde). Hayat sanatınyalanlarından arındırılamaz (Bataille).Sanat en basit ifadesi olan aşka çevrilmelidir... Aşk, her insanı hayatlakaynaştıran yegâne düşüncedir (Breton).Tanrı insana bir sanat eseri şeklinde hayat verir. İncil şöyle yazıyor:?Ve Rab Allah, yerin toprağından insanı yaptı ve onun burnuna hayatnefesini üfledi ve insan yaşayan can oldu".