Saf ve katıksız susuyorum. Kimseye değil kendime susuyorum. O kadar içiyorum ama aklıma sana diyebilecek güzel bir söz bile gelmiyor yine susuyorum. Tamam, iltifat bahsinde sınıfta kalabilirim ama his bahsinde hayat birincisiyim. Bu yüzden uyandığında bana aklına bir dirhem bile iltifat gelmeyen katıksız Aziz Okur diyebilirsin, sana kızmam. Bir adam iki kurşunla vurulur. Dan! Dan! Sonra uyanır, kendini yoklar, aynada aksine bakar, bir daha bakar... En iyisi Aziz Okuru bulmaktır. Müptezel, zaman tamircisi, uzun boylu sıska Aziz Okuru... Hayat dediğin muamma, soru işareti bildiğin... Melaikeler, on kollu sürüngenler, tuhaflar, bilenler, yanılanlar, Hüsrev Tiryakinin retorik eserini okuyanlar... Orhan Gencebaydan Mevsim Bahar Oluncayı dinleyenler... Neredesin ey Aziz Okur, nerdesin? Küfretmezsen iyi olur...Bülent Yıldız, bir nakkaş gibi cehenneti, bilmem kaç yıl önceyi, fakru zaruret kokusunu anlatıyor. Zifir, fantastik ve muzip, sahici ve rahatsız edici... Yeni roman!