Keşke kalksaymışım.O zaman babam çarşaftaki kanı görüp,Batırmış yatağı, al şu kızı buradan, diyemezdi. Donumdaki kanabaka baka öyle ağladım ki, annem sabah sabah Anırma, diyerek birtokat attı. Bir daha onun kıllı suratına bakarsam ne olayım. Ablamda yanıma gelip, Ağlama salak ben de hastalandım, artık her ayhastalanacaksın, dedi. Ben hasta değilim yalan söylüyorsun,deyince; Tabii sen kraliçesin, kraliçeler hastalanmaz, kıçımınkraliçesi, dedi. Pis pis güldü gitti.Bitirgen bir büyüme hikâyesi. Küçük bir kız çocuğu, ergenlik arifesindeneler yaşadığını anlatıyor. Nasıl aklettiğini, nasıl dayak yediğini,nasıl direndiğini, küfrettiğini, kabullenmediğini, anlamaya çalıştığınımırıldanıyor. Şütütyen dümütyen daladami bülütyen diyor Hokucuka.Bülent abiyi, Müjde ablayı, Fırat Beyi, anarşitleri, öpüşürken gözlerinikapatanları, akşam evde yemeği hazır isteyenleri kim hikâyeleştirebilirki zaten...Figen Şakacı, Pala Hayriyenin evveliyatını resmediyor, Bitirgenlehikâyenin başına dönüyor.