Benim yazmak istediklerim değildi yazdıklarım... Yazarsam, birbüyünün içinde olacaktım.Ama bu büyü benim yazdıklarımın üzerinde mi dolaşacaktıtütsü tütsü, yoksa zaten büyü içinde yüzen biraz da sisli birgüzelliği sayfaların üzerinde konuk ederken ben mi onun içindekaybolacaktım, bilmiyordum. Gerçeği hayale çevirmek miydi derdim,hayalin büyüsünü gerçeğin içinde aramak mıydı? Bildiğim, bunundüşüncesi bile güzeldi. Yazarsam, bahara dokunmuş olacaktım,avucumda olacaktı bütün çiçekler, kokular, yağmurlar. Gerçeğindendaha güzel olacaktı hatta.Çocukluk kahramanları, Cüneyt Arkın, Kara Pençe, gergef işleyengüzel kız, uzak evler, saksılar, danteller, otobüs garajları, solmuşposterler, karınca duaları, kuş uçuran sinema bekleyen ergenler,Sevdiye, Kayaşın gecekonduları sağlı sollu, Anarşist olmasın buçocuklar, İspanyol paçalı şehirliler, davetsiz misafirler, sobanınyanındaki romanlar, yoksul ağaçlar, dik yollar, çarpık çatılar,Congulus, Mamak Sıkıyönetim Komutanlığı...Ethem Baran, 12 Eylül arifesinde, taşradan büyük şehre okumayagelmiş bir delikanlının hikâyesini anlatıyor.Emanet Gölgeler Defteri, yalpalayan, rüyasını arayan genç bir yazarınburuk ve hüzünlü dünyasını resmediyor.