Almanyada politik tiyatronun bir altbaşlığı olarak alınabilecekbelgesel tiyatronun öncülerinden ve teorisyenlerinden biri olanPeter Weiss, Direnmenin Estetiğinde, 1937-1944 yılları arasındakianti-faşist direnişi ve bu direnişin içinde yer alan gerçek kişilerinöykülerini/yaşantılarını merkez alarak, isimsiz bir Ben Anlatıcının(sınıf bilincine sahip aydın bir işçinin) bakış açısıyla, tarihi, AntikYunandan bu yana sanat ve siyaset düzlemlerinde yeniden kuruyor.Direnmenin Estetiği gerçekliğin verilerinden yararlandığı içinbelgesel ve tarihsel, yazarının yaşamına göndermeleri olduğu içinotobiyografik, metne giren parçaları kendine özgü bir biçimdeyorumladığı ve birleştirdiği için kurmaca, metinde belirsiz bir imkânolarak yansıyan bir kurtuluş fikri bıraktığı için ütopik, yandaşıolduğu dünya görüşü karşısında eleştirel olduğu için yenidenkurucu, kullandığı farklı anlatım biçimleriyle hem belgesel-gerçekçihem gerçeküstücü, Batı kültürünün siyasi tarihi ve sanat tarihiylemetinler üzerinden tartıştığı için metinlerarası ve kültür birikiminiyeniden yorumladığı için ufuk açıcı özellikler taşıyan çok katmanlı birderya metin