İlk dönem Osmanlı-Türkiye sol hareketi, 1908de kurulan meşruti monarşininverdiği sınırlar içinde çeşitli etnik-dinî kimliklerin bir arada bulunduğu,enternasyonalist bir ruhla biçimlendi. Bu ruh,1908den İttihat ve Terakkiiktidarına, milli iktisat politikalarından Birinci Dünya Savaşına ve savaşkoşullarıyla biçimlendirilmiş bir ulus-devletin kuruluş evresine çeşitlisarsıntılarla nakloldu. Bu süreçte enternasyonalist işçi örgütlerindenmillici komünist örgütlere ve partilere uzanan bir değişimden sözedilebilir. Bu dönemin tarihi bugüne kadar genellikle milli komünist hareketle, millihükümetin ilişkileri ekseninde yazılageldi. Mete Tunçay bu araştırmasında,sosyalizm cereyanının kendine özgü refleks ve hareketlerini,imparatorluktan ulus-devlete geçiş sürecinde ele alıyor. Selanik İşçiFederasyonundan Osmanlı Sosyalist Fırkasına, İştirakçi Hilmiden MustafaSuphiye sol hareketin panoramasını gözler önüne seriyor. Günlük gazeteler,hatıralar, mektuplar, mahkeme kayıtları ve parti arşivleri, yalnızca örgütve partilerin değil insanların da gerçek birer aktör olarak içinde yeraldığı bu araştırmanın zeminini oluşturuyor.1967deki ilk basımından bugüne, gerek Osmanlının son dönemi gerekCumhuriyetin ilk yıllarındaki tartışmalar için kendi alanında temelreferans eser haline gelen Türkiyede Sol Akımlar 1908-1925i okurlarımızasunmaktan gurur duyuyoruz.