Derler ki ölüm, savaşın en yakın arkadaşıdır.Birbirleri için yapmayacakları şey yoktur fakat savaşaçgözlü olan taraftır ve hep daha çok ölüm bekler.Ülkesindeki savaştan kaçmaya ve özgürce yaşamaya çalışanfakat bunu başarmakta zorlanan bir adamın hissettiği mecburiyet,hayatında iyi olan ne varsa paramparça eder.Görev bilinci ve güçsüzlüğü onu daha büyük bir savaşlabaş başa bıraktığındaysa bir karara varmak hiç kolay olmaz.Usta yazar Stefan Zweig Mecburiyet`te,"İnsanlığın ötesinde hiçbir vatanım yok," der ve savaşın bir insanlıksuçu olduğunu, kötülüğe ses çıkarmayan herkesin de bu suçun ortağısayılacağını söyler. Ölümü, felaketi tüm acı yönleriyleele alırken bir yandan da herkesi uyanışa ve güçlü ellereteslim ettiği iradesini geri kazanmaya çağırır.