İÇERİK TANITIMI: "Başkaları zamana düşer; bense zamandan düştüm. Zamanın üzerinde yükselen ebediyetin yerini,onun aşağısında kalan öteki ebediyet alır; o kısır mıntıkada artık ancak tek bir arzu duyulur: Tekrar zamanla bütünleşmek,her ne pahasına olursa olsun ona yükselmek, yerleşilen bir yuva yanılsaması için ondan bir parseli sahiplenmek. Amazaman kapalıdır, ama zaman erişilmezdir: Bu negatif ebediyet, bu kötü ebediyet de zamana nüfuz etmeninimkânsızlığından ibarettir zaten."Cioran insana, insanlığa, insan oluşa lanetler yağdırmaya devam ediyor. En başa dönüyor, çünkü ona göre hata en başaait: İnsan yanlış ağacın, hayat ağacı yerine bilgi ağacının meyvesini yedi. Ebediyetten zamana düşüş, yani Tarih`ibaşlatan adım böyle atıldı.Kökleri çok eskiye uzanan bir felsefi geleneğin parçası olan Cioran, insanın varoluşunu küçümseyerek bütün"başarıları"na, "ilerleme"ye de eleştirel yaklaşıyor. Uygarlık eleştirisine girişiyor, ama amacı uygarlığın veya modernliğinfoyasını meydana çıkarmaktan ibaret değil; asıl derdi insanın yanlışlığı. Acımasızca çalışıyor onun yumuşak karnına,yüzüne vuruyor kusurlarını.Başka türlü düşünme imkânını hatırlamamız için duruyor Cioran yanı başımızda, belki de karşımızda.YAZAR HAKKINDA: Fransızca yazan Rumen deneme yazarı ve ahlakçısı Emil Michel Cioran 8 Nisan 1911`de Rasinari`de(Romanya) doğdu. On yedi yaşında Bükreş Üniversitesi Felsefe Bölümü`ne girdi. Lisansını Bergson üzerine hazırladığıbir tezle aldı. 1934`te Bükreş`te yayımlanan ilk kitabı Sur les cimes du désespoir (Umutsuzluğun Doruklarında), kendisininde kabul ettiği gibi, sonradan Rumence ve Fransızca yazdığı her şeyin özünü barındırır. Hayatın trajik boyutundanhabersiz olmakla suçladığı Bergsonculuk`tan o dönemde koptu. 1937`de, dini bir krizin ürünü olan ve tartışmalar yaratankitabı Des larmes et des saints (Gözyaşları ve Azizler Üzerine) yayımlandı. Aynı yıl, Bükreş Fransız Enstitüsü`nden birburs alarak Paris`e gitti ve oraya yerleşti. 1995 yılında Alzheimer hastalığından öldü.