Kitab-ı İhlilece, İmam Cafer Sadık`a ait kitaplardan birisidir. Asırlarca tanınmış, sürekli okunmuşolsa da ülkemizde maalesef pek tanınan bilinen bir eser değildir. Allah`ın varlığı ve birliğini kanıtlayan"Tevhid" konusunu fen bilimleri, akıl ve mantık açısından açıklayan İmam Cafer Sadık 1300 yıl öncesindenher dönemin akıl ve bilgi sahiplerine seslenmektedir. Hindistanlı Allah`ın varlığını inkâr eden bir hekimleİmam Cafer-i Sadık arasında geçen ilmî bir tartışmayı konu alan bu eşsiz kitap tarihin her dönemindeinsanların ihtiyacı olan bilgiyi içermektedir. Kitaba ismini veren İhlilece ise bir drogdur (doğal ilaç). Kitaptahem İhlilece hem de İmam Cafer Sadık hakkında bir araştırma yer almaktadır. Kitabın sonunda elyazması"Kitab-ı İhlilece" metnine de yer verilmiştir.Kitapta İmam Cafer Sadık (a.s) Hindistanlı hekime şöyle seslenmektedir: "Öyleyse sanaanlatacaklarımı anla ve kavra! Yeryüzünün ihlîlecene bağlı olduğunu, ihlîlecenin toprağa bağlı olduğunu,toprağın sıcak ve soğuğa bağlı olduğunu, sıcak ve soğuğun havaya bağlı olduklarını, havanın rüzgâra bağlıolduğunu, rüzgârın bulutlara bağlı olduğunu, bulutların yağmura bağlı olduğunu, yağmurun zamanlara bağlıolduğunu, zamanların güneşe ve aya bağlı olduğunu, güneş ve ayın yörüngenin dönüşüne ve yörüngenin degökyüzü ve yer arasında olan şeylere bağlı olduğunu biliyorsun değil mi? (Bunlar) açık bir sanat, erişkin birhikmet, sağlam bir telîf ve kusursuz bir tedbirdir. Gök ve yer arasında olan her şey birbirlerine bağlıdırlar.Bazıları diğer bazıları olmadan ayakta duramazlar. Güneş ve aydan hiçbiri vaktinden geri kalmaz ve eğer(biri) vaktinden geri kalsalardı, yeryüzündeki tüm canlılar ve bitkiler yok olurdu.""Allah, gökyüzünü yükseltilmiş bir tavan olarak yarattı. Eğer böyle olmasaydı; yarattıkları,yakınlığından dolayı bunalırlardı ve güneş onları yakardı. Onlar için göktaşlarını ve yıldızları yarattı.İnsanların yararları için karanın ve denizin karanlıklarında yol bulmaya vesile olurlar. Yine hesabın aslınıbilmeye vesile olan yıldızlar yarattı. Onlar da duyuların geçersizliğini ve onları öğretenin varlığını gösterenişaretler vardır ki (bu öğretmen) kullarına, duyulardan üstün olan akıllar ile kavranamayan, vehimlerinkavrayamadığı ve O (öğretmen) vesile olmadıkça akılların erişemediği ilmi öğretendir. Zira göğü tedbireden ve onda bir kandil (güneş) ve parlak bir ay yaratan Azîz ve Cebbar`dır. (Bu ikisi) sürekli olarakkendilerini döndüren bir yörüngede yüzerler. (Bu yörünge) onları bir doğurur, bir batırır. Günleri, ayları veseneleri bunun üzerine kurmuştur ki bunlar çeşitli işlerin zamanları olan kış, yaz, bahar ve sonbaharın(oluşma) sebepleridir. Bu zamanların aslı, gece ve gündüzün birbiri ardınca gidip gelmesidir."