Günlük yaşamda "herkes yapıyor ben de yaparım" anlayışı üzerinde temellenen, biliminsanlarının doğa araştırması veya doğa bilimlerinin vazgeçilmez akıl yürütme yöntemitümevarımdır. Her ne kadar olası bilgiyi salık vermesine rağmen, insanın sınırlı aklı doğakarşısında ancak olasılık mantığını kullanabilmektedir. İşte tümevarımın problem olmasınınaltında yatan sebep, bu olasılığıdır. Öncüllerin sonucu garantilemediği bir akıl yürütme olaraktümevarımın farklı şekillerde ele alınmasının önünü açan yine onun olası oluşudur.Her ne kadar Aristoteles mantığın kurucusu ise de, tümevarımı bir mantık olarak kurma girişimi,F. Bacon ile başlamıştır. Ona göre olayların özü ve formu ancak tümevarım sayesindekavranabilir. Bu manada o tümevarımı, Aristoteles`in aksine bir kıyas biçimi olarak değil, dışdünyanın anlaşılmasında bilimsel bir yöntem olarak incelemiş ve buna eşdeğer şekilde mantığıda, bir yöntem bilimi olarak düşünmüştür. Sonraki süreçte bu düşünce, doğayı kavramanın biryolu olarak nedensellik ölçütü kabul edilmesiyle had safhaya çıkmıştır. Böylece tümevarımsalmantık, akıl yürütmesel şeklinde, bilimsel yöntem olarak ve nedensellik bağlamında tümevarımolmak üzere çeşitli anlayışlarda değerlendirilmiştir. Mill, Hume, Russell, Reichenbach gibifilozoflarla bugünkü olasılık mantığı düşüncesinin temeli sağlamlaştırılmıştır. Nihayetinde buradabir gerçek var ki tümevarımsal mantık, olasılık mantığı olarak ve hatta bir alışkanlık olarakgörülmüş olsa da, hiç bir vakit kendisinden vazgeçilemeyen bir akıl yürütme türü olmuştur.