Stres, insanoğlunun yaratıldığı günden itibarenvarlığını hissettiren ve herkesin günlük yaşamında karşılaştığıbir durumdur. İnsanların büyük bölümü, kendilerine özgüstres tanımlarına ve sonuçlarına sahiptir.Eğer sıkıntılarımızı her zaman taşırsak, er ya da geçtaşıyamaz duruma geliriz, yükler gittikçe artarak daha da ağırgelmeye başlar.Yükümüzü ara sıra bırakmalı, dinlenip tazelendiktensonra yolumuza tekrar devam etmeliyiz!Stresi alt etmenin en güzel yolu, öfkeyle başaçıkmaktır."Herhangi bir kimse öfkelenebilir, bu kolaydır. Nevar ki; doğru insana, doğru derecede, doğru zamanda, doğrumaksatla ve doğru biçimde öfkelenmek, işte bu zordur."Ben öfkeyim... Kontrolümü sağlayamayaninsanlarda, güce ve şiddete dönüşürüm. İnsanı insanakırdırabilecek, çeşitli suçlara, ölümlere sebebiyet verebilecekkadar tehlikeliyim. Kontrolümü sağlayamayan insanları elegeçirir, onları kendisine ve çevresine zarar vermeye iterim.Beni kontrol edemeyen insanları zayıf halka olarak görür,beni şiddete dönüştürdüklerinde, onlarda istediği her şeyigerek korkutarak gerekse zorla halledebilecekleri algısıyaratırım. Aslında doğru kullanıldığımda ve aşırıyakaçırılmadığımda insana "neşe" kadar gerekliyim. Çünküben de bir duyguyum. Psikolojik destekle köreltilsem de enaza indirgenmeye çalışılsam da beni kontrol edebilmek, ki-şinin "kendi" isteğiyle mümkündür. O yüzden çok sevdiğinizbirine karşı sabrınızı yitirdiğinizde ya da hiç tanımadığınızbirine öfkelendiğinizde önce biraz düşünün. Unutmayın, o anki öfkeniz geçicidir ama kırılan kemikler, incinen duygularonarılamaz, bakidir. İnsan, hata yapar fakat öfkeyle vedüşünmeden yapılan şeyler insanı sonsuza kadar rahatsızeder. Durun ve düşünün! Anlayış gösterin, sabredin ve sevin."Şşşt! Sakin olun..." Hatta içinizden 10`a kadar sayın.