Aralık 2010 tarihinde Tunus`ta başlayan ve mevcut yönetimlere karşı Arap halklarınınayaklanmasını temsil eden olaylar silsilesi daha sonra 2011 yılında Mısır, Libya ve Suriye olmaküzere Lübnan, Ürdün, Yemen, Cezayir ve Bahreyn gibi Orta Doğu ve Körfez coğrafyasına değinuzanmıştır. İlgili olaylar literatüre Arap Baharı (Arab Spring) olarak girmiş ve bu kavram bölgedekisiyasi rejimlere karşı kitlesel ayaklanmaları tanımlamak üzere kullanılagelmiştir.Arap Baharı Dünya tarihi açısından siyasi, politik, ekonomik ve sosyolojik sonuçlar doğurmuş veülkelerin kaderini derinden etkilemiştir. Orta Doğu ve Kuzey Afrika coğrafyasındaki hareketlerrejimlerce bastırılmış, ayaklanmalar dış müdahaleleri beraberinde getirmiştir. Bunun bir sonucuolarak ülkelerde iç savaşlar patlak vermiş, rejimler ve/veya yönetimler el değiştirmiş, mezhepsel-dinsel ayrışmalar toplumsal huzura gölge düşürmüş, silahlanma ve göç artmış ve ülkeler askeri-güvenlik harcamalarını artırmak suretiyle sarsıcı önlemler alma yoluna gitmiştir.Arap Baharı`nın yaşandığı ülkeler ile yakın temas halinde olan bölge Körfez blokudur. Buradaki ikiönemli aktör ise şüphesiz Suudi Arabistan ve Katar`dır. Bu ülkeler halk ayaklanmalarının yarattığıkonjonktürde kilit rol oynayarak bölgeyi daha yakından tanımanın avantajı ile iç ve dış siyaset dinamiklerini buna bağlı olarak belirlemişlerdir. Halkın talepleri karşısında rantiyeci devletanlayışını benimseyen bu iki ülke dış politikadaki tutumları ile bölgede varlıklarını hissettirmekistemiştir. Proaktif bir dış politik tavırla Suudi Arabistan statükocu bir yaklaşımla halk hareketlerininkarşısında dururken, Katar halkları karşısına almadan ekonomik saiklerle hareket etmeyi tercihetmiştir. Bölgede siyaset ekonomiyi, ekonomi ise siyaseti yöneterek ekonomi-politik bir bağlamyaratmıştır.Bu çalışmada ilgili ekonomi-politik bağlam Suudi Arabistan ve Katar ülkeleri örneği üzerindensunulmaya çalışılmıştır. Arap Baharı`nın ekonomi politiği üzerinden iki ülke için bir vaka analiziçalışması yapılmış, ülkelerin politik tutumları ile ekonomik etkileşimleri değerlendirilerekyorumlanmıştır.BİRKAN ANIL YILMAZ