Seke Seke Ben Geldim dizisinin dördüncü kitabında M. Kayahan Özgül, ince eleyip sık dokumayı, küçük şeyleretitizlenmeyi önemseyen, hattâ bunu karaktere dönüştüren bir yol izliyor. "Mikro eleştiri" olarak da adlandırılabileceksekmeleriyle kimi zaman geçmişi şimdiye taşıyor, kimi zaman da şimdiyi geçmişe ekliyor.Yazıldığı düzen içinde okunacak bir kitap Sekmeler: okuruna göre, baştan sona da gidilebilir, ortalardan başa ve oradansona ve tekrar ortalara doğru da. Metnin hazzı da bu seke seke okumayla belirginleşiyor. Nereden nereyesekilebileceğini görmek için şunlar anılabilir: Abdülhak Hâmid`den Andy Warhol`a, Hüseyin Siyret`ten Köroğlu`na,Lewis Carroll`dan Melih Cevdet`e, Yunus Emre`den Charles Vernay`e, Neyzen Tevfik`ten Elsa Lindberg`e, JamesJoyce`dan Müftüoğlu Ahmed Hikmet`e, Nurettin Nart`tan Ali Rûhi Bey`e, Nâbi-zâde Nâzım`dan Victor Hugo`ya, ZekiMüren`den Yaşar Kemal`e, Aleksander Puşkin`den Hüseyin Nihal Atsız`a, Althusser`den Basri Gocul`a, Shakespeare`denÖmer Seyfettin`e; Yatık Emine`den gözlük merakına, şiiristandan Osmanlı`da bilimkurguya, romanda "vignette"tenmuammâ geleneğine, erotizmden tabut küplere, poetikalardan sanatta gözün belirişine, Mark Twain Derneği`ndenbelge-mektuplara, deneysel şiirden Türk romanında Kürtlere, Servet-i Fünûn dergisinden edebiyatta millîlik söylemine,kadın ağzı söyleyişten tefrika yayıncılığına, Hyde Park`tan piyano ile tanışmaya, şiir dilinden emojilere, ayvatüyündenfiktif metne, bohemden şairin soyunmasına...M. Kayahan Özgül, Seke Seke Ben Geldim Sekmeler-IV`te de bacak kasları güçlü ve bir o kadar da uyanık okura geniş biralan açıyor.